Neurobiologia flashbacków

Flashbacki, czyli nagłe odtwarzanie traumatycznych wspomnień w czasie teraźniejszym, mogą być bardzo intensywne i niekontrolowane. Kluczową rolę odgrywa ciało migdałowate, które odpowiada za reakcje emocjonalne – zwłaszcza lęk. U osób po traumie reaguje ono nadmiernie na bodźce przypominające uraz.

Jednocześnie hipokamp, który zazwyczaj lokalizuje wspomnienia w czasie i przestrzeni, wskutek przewlekłego stresu bywa osłabiony zarówno strukturalnie, jak i czynnościowo. W efekcie obraz wspomnienia zostaje oderwany od kontekstu, co potęguje jego siłę.

Dodatkowo, kora przedczołowa często nie radzi sobie z odpowiednią regulacją tych silnych emocji, przez co osoba traci kontrolę nad napływem wspomnień. Na poziomie neurochemicznym flashbacki wzmacnia wyższy poziom noradrenaliny i kortyzolu, które w stresie wzmacniają ślady sensoryczne i emocjonalne, co zaburza pełne utrwalanie wspomnień.

Dlaczego to ma znaczenie w terapii?

Proces rekonsolidacji, czyli ponownego przepracowania wspomnienia w bezpiecznym otoczeniu, pozwala obniżyć jego emocjonalne natężenie. Integracja śladów sensorycznych z narracją może osłabić nadmierne połączenia między ciałem migdałowatym a hipokampem, a wzmocnienie kontroli kory przedczołowej poprawia zdolność panowania nad pojawiającymi się obrazami. Dzięki temu terapeuci wspierają pacjentów w bezpiecznym łączeniu fragmentarycznych wspomnień z pełną historią przeżyć.

W efekcie osoby zmagające się z flashbackami mogą stopniowo odzyskać poczucie bezpieczeństwa, a intensywność i częstotliwość tych niechcianych odtworzeń ulega znacznemu osłabieniu.

Fot. IR / Canva

Wielowymiarowość kryzysu zdrowia psychicznego

W obliczu rosnącej świadomości na temat wpływu traumy na zdrowie psychiczne, konferencja „Wielowymiarowość kryzysu zdrowia psychicznego” stanowi ważną platformę do dyskusji nad skutecznymi strategiami pomocy osobom doświadczającym traumy i zaburzeń osobowości. W najbliższy poniedziałek, tj. 7 kwietnia br., będę miał przyjemność wystąpić na tej konferencji, organizowanej przez Psychologiczne Koło Naukowe AEH „Salus et Resistentia”. Podczas mojego wystąpienia „Trauma a zaburzenia osobowości – droga do zrozumienia i skutecznej pomocy” omówię etiopatogenezę zaburzeń osobowości, koncentrując się na modelu biopsychospołecznym. Poruszę wątki wzajemnego wpływu zaburzeń osobowości i doświadczeń traumatycznych oraz przedstawię kierunki pracy psychoterapeutycznej w tym obszarze.

Udział w konferencji jest nieodpłatny dla wszystkich. Nie są wymagane zapisy. Miejsce konferencji to AEH na ul. Okopowej 59. Wydarzenie będzie odbywać się w sali 416 (4. piętro, są windy).

Serdecznie zapraszam!

Diagnoza pacjentów z doświadczeniem traumy

To już ostatni moment, by dołączyć do Uczestników kursu „Kryzys i trauma – diagnostyka i narzędzia interwencyjno-terapeutyczne”. A ja zapraszam na moje szkolenie „Diagnoza pacjentów z doświadczeniem traumy”, które poprowadzę w ramach tego kursu.

Terapia osób po traumie wymaga od specjalisty umiejętności diagnozowania, wiedzy oraz praktycznego zastosowania współczesnego rozumienia traumy. Samo diagnozowanie jest niekiedy trudne, a dodatkowo diagnozy w oparciu o klasyfikacje ICD oraz DSM często różnią się rozumieniem traumy od diagnoz budowanych w oparciu o konceptualizacje poszczególnych nurtów psychoterapeutycznych. Co więcej, diagnoza nie może jednocześnie przysłonić unikalnych właściwości pacjenta. Dlatego podczas mojego będziemy dyskutować o tym, jak stawiać diagnozę i jak wykorzystywać w procesie terapeutycznym wiedzę z zakresu zaburzeń związanych z traumą.

Zapisy TUTAJ

Diagnostyka i terapia zaburzeń związanych z traumą – najnowsze wytyczne

Trudności psychiczne wywołane traumą złożoną (c-PTSD), relacyjną czy wczesnodziecięcą to jedne z kluczowych wyzwań, jakie stoją przed psychoterapeutami XXI wieku.

To SZKOLENIE jest dla Ciebie, jeżeli chcesz uzupełnić swoją wiedzę i podnieść umiejętności w zakresie:

  1. diagnozy (w tym diagnozy różnicowej) wszelkich zaburzeń związanych z traumą – zgodnej z najnowszym stanem wiedzy;
  2. znajomości i rozumienia kluczowych zmian w kategorii zaburzeń pourazowych w klasyfikacji ICD
  3. empatycznej i skutecznej pracy terapeutycznej z Pacjentem z doświadczeniem traumy różnego typu.

Praktyczny program:

Jak rozumieć, diagnozować i różnicować:

  • Traumę, traumatyczne zdarzenie, zaburzenia potraumatyczne?
  • Traumę typu I, II, relacyjną, wczesnodziecięcą, transgeneracyjną?
  • ASD, PTSD, cPTSD, spektrum zaburzeń dysocjacyjnych, dysocjacyjne zaburzenia osobowości? 
  • Dodatkowy moduł: zmiany w rozumieniu traumy i zaburzeń potraumatycznych wprowadzone w klasyfikacji ICD-11

Co po diagnozie?

  • Diagnoza kliniczna a psychoterapeutyczna – czym się od siebie różnią? 
  • Kierunki pracy terapeutycznej z Pacjentem z doświadczeniem traumy – w kontekście diagnozy klinicznej a psychoterapeutycznej; 
  • Pułapki diagnoz – jak pracować z człowiekiem, a nie z diagnozą? 
  • Co warto robić, pracując z Pacjentem z doświadczeniem traumy, a czego lepiej unikać? 

Szkolenie Psychomedic