Po jasnej stronie mocy

Zamieszczono 18 czerwca 2021 przez irotberg

Idea książki „Po jasnej stronie mocy”, której autorami są Luis Alarcon Arias i Igor Rotberg, zrodziła się z projektu „Rozmowy o współczesności”. Opiera się on na dyskusjach z psychologami, psychoterapeutami, socjologami, zajmującymi się w swojej pracy koncepcjami, teoriami bądź badaniami z zakresu współczesnej psychologii. Projekt ten ma na celu poszukiwanie interesujących implikacji wynikających z tych badań i teorii oraz odkrywanie nowych rozwiązań i prowokowanie ciekawych rozważań, które mogą zainspirować współcześnie żyjącego człowieka. Twórcą tych rozmów jest właśnie Igor Rotberg, psycholog i psychoterapeuta, zajmujący się m.in. propagowaniem wiedzy z zakresu współczesnej psychologii,

Na kanwie tego projektu oraz z chęci dzielenia się wiedzą o terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach z szerszym gronem odbiorców powstał pomysł napisania niniejszej książki. Zamysłem było stworzenie publikacji, której treść stanowi rozmowa dwóch psychologów i terapeutów, dzielących się swoją wiedzą i doświadczeniem. Dzięki takiej formie książki Czytelnik ma możliwość niejako obserwowania żywej dyskusji o psychoterapii, a nie tylko czytania suchych informacji na temat danego podejścia. Nie jest to jednak wywiad-rzeka. Rozmowa przedstawiona w książce przypomina raczej panel dyskusyjny na konferencji naukowej, w którym dwóch dyskutantów omawia poszczególne zagadnienia związane z podejściem skoncentrowanym na rozwiązaniach.

Korzenie terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach sięgają lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy to w Palo Alto został założony ośrodek terapii krótkoterminowej Mental Research Institute. Badania nad terapią krótkoterminową rozpoczął psychoterapeuta Steve de Shazer w 1969 roku. Prawie dziesięć lat później de Shazer i jego żona Insoo Kim Berg założyli Brief Family Therapy Center w Milwaukee. Do Polski podejście to trafiło w latach dziewięćdziesiątych i od tamtej pory zyskuje coraz szersze zainteresowanie wśród psychologów, psychoterapeutów, osób zajmujących się pracą w młodzieżą czy pracujących w ośrodkach pomocy społecznej. Podejście to znalazło również zastosowanie w obszarach innych niż terapeutyczne – np. w więziennictwie, edukacji oraz biznesie.

Zapraszamy do lektury!

Książkę można nabyć TUTAJ.

Książka „Ponowoczesne modele pomagania”

Zamieszczono 1 stycznia 2020 przez irotberg

Kochani, z dumą prezentujemy książkę „Ponowoczesne modele pomagania. Przykłady koncepcji i zastosowania”, której redaktorami naukowymi są Anna Gulczyńska (Wydziału Studiów Edukacyjnych UAM) oraz Igor Rotberg (autor projektu Psychologia Współczesna). W pozycji tej zawarto artykuły dotyczące trzech ponowoczesnych modeli pomagania: systemowego, narracyjnego oraz skoncentrowanego na rozwiązaniach. Autorzy przybliżają czytelnikowi obszary, perspektywy, ewolucję i przełożenie na praktykę podejść postmodernistycznych, a także zadają sobie pytania o ograniczenia stosowanych metod. Książka stanowi rzetelne źródło wiadomości na temat opisywanego obszaru. Napisana jest w sposób jasny i przystępny. Lektura jest przeznaczona dla osób zajmujących się zawodowo terapią, pomaganiem, wsparciem, ponieważ jej treść będzie przydatna tak w nabyciu wiedzy, jak i jej odświeżeniu czy uporządkowaniu. Publikacja stanowi też niezbędną pozycję dla osób kształcących się – szczególnie w zakresie terapii systemowej, narracyjnej i skoncentrowanej na rozwiązaniach.

Autorami poszczególnych rozdziałów są: Danilo Moggia, Kurt Ludewig, Anna Gulczyńska, Robert Adamczyk, Agnieszka Remlinger-Molenda, Szymon Chrząstowski, Maria Kasprowicz, Igor Rotberg, Geert Lefevere, Ewa Majchrowska, Jacek Lelonkiewicz. Przedmowę napisał prof. Bogdan de Barbaro, recenzję – prof. Agnieszka Słopień. Rozdziały zagranicznych autorów przetłumaczyły Maria Mikołajczyk i Aleksandra Pawełczak.

Książkę wydało Wydawnictwo Difin. Możliwość zakupu jest na stronie wydawnictwa (TUTAJ).

Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach (TSR)

Zamieszczono 22 listopada 2014 przez irotberg

W tym podejściu terapeutycznym, którego twórcami są Steve de Shazer i Insoo Kim Berg, nie tworzy się teorii opisujących naturę problemu osoby zgłaszającej się na terapię. Nie stawia się również diagnoz, które są tutaj uważne za mało przydatne, a wręcz czasami utrudniające pracę terapeutyczną. Zamiast skupiać się na modelu teoretycznym, odnoszącym się do tego, jak być powinno i jakie są przyczyny, że tak nie jest, TSR skupia się na tych rozwiązaniach, które sprawdzają się w życiu danej osoby. Poszukuje się tutaj również sposobów rozszerzenia sprawdzonych działań na inne obszary życia.

W omawianym podejściu terapeuta akceptuje sposób, w jaki osoba, która do niego przychodzi, postrzega własne życie. Osoba ta traktowana jest jako ekspert od swojego życia. Dlatego terapeuta stosuje techniki, które nie powinny skutkować wywołaniem u niej oporu. Jeśli taka reakcja się pojawia, uznaje się ją jako błąd w zastosowaniu danej interwencji przez terapeutę i szuka się innych metod pracy z daną osobą.

Celem terapeuty jest pomoc przy współtworzeniu z osobą przychodzącą na terapię wizji celu oraz szukanie najbardziej optymalnej drogi do jego osiągnięcia. W związku z tym TSR koncentruje się na zasobach, umiejętnościach oraz mocnych stronach człowieka (a nie na jego deficytach i zaburzeniach). Praca terapeutyczna skupia się na teraźniejszości i przyszłości. Przeszłość jest eksplorowana tylko wtedy, gdy może posłużyć jako zasób w aktualnej sytuacji osoby bądź do osiągania określonych celów w przyszłości.

Podstawowe założenia TSR to:

Jeśli coś działa, rób tego więcej.
Jeśli coś nie działa, rób coś innego.
Jeśli coś się nie zepsuło, nie naprawiaj.