Pomaganie nie jedno ma imię

Dlaczego pomagamy?

  • wierzymy, że gdy będziemy w potrzebie, znajdzie się ktoś, kto pomoże nam;
  • działanie to łagodzi nasz wewnętrzny dyskomfort, kiedy obserwujemy czyjąś krzywdę;
  • pomaganie sprawia, że możemy dobrze o sobie myśleć („jeśli pomagam, to nie mogę być złym człowiekiem”);
  • mamy przeświadczenie, że pomaganie „zeruje” nasze wcześniejsze, złe uczynki;
  • czujemy się wtedy ważni, przydatni, potrzebni;
  • takie działania mogą pomagać nam zyskiwać sympatie, uznanie i aprobatę społeczną;
  • wynika to z naszych schematów myślowych (często zaczerpniętych z kontekstu społeczno-kulturowego lub rodzinnego);
  • dzięki temu czujemy się bardziej sprawczy, możemy oddziaływać na świat;
  • mamy wtedy przeświadczenie, że należymy do wspólnoty.

To tylko niektóre z motywacji leżącej u podstaw pomagania innym ludziom. Więcej o pomaganiu w AUDYCJI RADIOWEJ.

Photo by Lina Trochez on Unsplash

Narcystyczne zaburzenie osobowości

Fot. Foundry Co / Pixabay

„Jako dzieci większość pacjentów funkcjonowała w dezorientującym kontekście. Z jednej strony rodzice poświęcali dzieciom uwagę, chwalili je i podziwiali; wszystko to sprawiało, że pacjenci czuli się wtedy dobrze, wierzyli więc, że są kochani. Z drugiej strony brakowało im podstawowej troski: nie dotykano ich, nie całowano, nie przytulano. Nie odzwierciedlano ich emocji i nie słuchano ich: nie zostali nigdy tak naprawdę ani zauważeni, ani wysłuchani. Zyskiwali więc aprobatę, lecz nie otrzymywali prawdziwej miłości. Byli wykorzystywani w tym sensie, że rodzice zwracali uwagę na dzieci tylko wówczas, gdy ich osiągnięcia spełniły określone standardy” .

J. Young, J. Klosko, M. Weishaar „Terapia schematów”

Więcej na temat narcystycznego zaburzenia osobowości w rozmowie z psychologiem i psychoterapeutą Igorem Rotbergiem.