Książka Richarda Schwartza i Marthy Sweezy pt. „Terapia Systemu Wewnętrznej Rodziny” jest nową, uaktualnioną odsłoną pozycji wydanej w latach 90. ubiegłego wieku. Czas, jaki upłynął od pierwszego wydania, pozwolił na wzbogacenie materiału prezentowanego w książce o nowe wnioski, refleksje i przykłady płynące z doświadczeń stale rosnącej liczby osób praktykujących to podejście oraz naturalnej ewolucji modelu terapeutycznego. Jak podkreślają Autorzy – modyfikacji uległo ponad sześćdziesiąt procent treści. W wyniku tych wszystkich zmian Czytelnik otrzymuje solidne, zwarte i aktualne kompendium wiedzy o IFS (Internal Family System), czyli Systemie Wewnętrznej Rodziny.
Psychotraumatologia jest stosunkową nową dziedziną nauki, która swoim obszarem zainteresowań obejmuje specyfikę całokształtu ludzkich reakcji na najbardziej obciążające doświadczenia życiowe. Powstanie tej gałęzi nauki zawdzięczamy m.in. znaczącemu rozwojowi badań w zakresie psychoterapii, neuropsychologii, psychoneuroimmunologii, genetyki oraz neuronauki. Rozwój ten jest możliwy dzięki wykorzystaniu fMRI, pozytronowej tomografii emisyjnej, tomografii emisyjnej pojedynczego fotonu oraz wielu innych narzędzi. Do rozwoju psychotraumatologii przyczyniła się również integracja i łączenie wyżej wymienionych dziedzin nauki, wzajemne przenikanie się koncepcji, ale i czerpanie najistotniejszych wyników badań wzajemnie od siebie oraz poszukiwanie elementów wspólnych. Zmiany, jakie zachodzą w XXI w. będą oddziaływać i już oddziałują na poszczególne szkoły psychoterapii, modyfikując ich określone dyskursy, ale też przynosząc nowe narzędzia, za pomocą których możemy pomagać ludziom. To nie jest model eklektyczny, a właśnie zintegrowany, a rdzeniem tej integracji są badania dotyczące funkcjonowania mózgu, układu nerwowego oraz powiązanego z nimi całego organizmu.
„Przepracowywanie dzieciństwa” to modny termin. Dobrze być świadomym wpływu pierwszych lat na resztę życia, ale… czy za ciągłym grzebaniem w przeszłości nie kryje się chęć zrzucenia odpowiedzialności za własne dorosłe niepowodzenia na rodziców? Oczywiście, nie da się zaprzeczyć, że rodzice mają ogromny wpływ na to, jakimi jesteśmy ludźmi. Ale nie da się wszystkiego zrzucić na nich. To, jak wygląda nasze życie, jest determinowane przez zespół czynników. A są to czynniki:
